ស្ត្រីម្នាក់ៗតែងតែមានលក្ខណៈដូចៗគ្នាកត្តាជាច្រើនអាចបណ្តាលអោយមានបម្រែបម្រួលអរម៉ូន និងសរីរាង្គរបស់ស្ត្រី ដូចជាកត្តាផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តជាកត្តាបង្កើនរយៈពេលនៃការមានផ្ទៃពោះ។ ជាទូទៅគូស្វាមីភរិយាត្រូវរង់ចាំ និងចំណាយពេលជាមធ្យម៧ខែក្នុង១ឆ្នាំ ដើម្បីទទួលបានលទ្ធផលវិជ្ជមាន “ពេលវេលាដែលត្រូវការដើម្បីមានគភ៌”។ ពេលវេលានេះប្រែប្រួលពីស្ត្រីម្នាក់ទៅស្ត្រីម្នាក់ទៀត យោងតាមសក្ដានុពលនៃការមានកូនរបស់គាត់។ រយៈពេលជាមធ្យមដើម្បីមានផ្ទៃពោះគឺរវាង៣ និង៦ ខែសម្រាប់គូស្នេហ៍វ័យក្មេង ហើយបង្កើនទៅតាមអាយុ។ និយាយរួមរយៈពេលជាមធ្យមដើម្បីមានផ្ទៃពោះ គឺអាស្រ័យលើកត្តារាងកាយ។

ក) ការពន្យារកំណើត និងការមានផ្ទៃពោះ៖
រឿងដំបូងដែលស្ត្រីម្នាក់គិតចង់បង្កើតកូន គឺជាការបញ្ឈប់រាល់វិធានការពន្យារកំណើត។ នៅពេលដែលប្រើថ្នាំផ្លាស់ប្តូរវដ្តរដូវធម្មជាតិ ស្ត្រីម្នាក់នោះនឹងត្រូវការពេលវេលា ដើម្បីទទួលបានវដ្តធម្មតាវិញ ហើយកុំបារម្ភប្រសិនបើអ្នកមិនមានផ្ទៃពោះជាលើកដំបូង។

ខ) អាយុមានឥទ្ធិពលលើពេលវេលាជាមធ្យមដែលវាត្រូវការ ពេលមានផ្ទៃពោះ
នៅពេលអាយុកាលរបស់ស្ត្រីកើនឡើង ស្ត្រីមិនសូវមានកូនទេ ពោលគឺរយៈពេលមធ្យមក្នុងការមានផ្ទៃពោះ។

គ) រយៈពេលជាមធ្យមដើម្បីមានផ្ទៃពោះរហូតដល់ទៅ ៣០ឆ្នាំ
មុនពេលអាយុ៣០ឆ្នាំ លទ្ធភាពនៃការមានផ្ទៃពោះគឺ២៥%ក្នុងមួយវដ្តជាមធ្យម ហើយ ៨៥%នៃគូរស្វាមីភរិយា មានផ្ទៃពោះក្នុងឆ្នាំដំបូង និង៩០% បន្ទាប់ពី២ឆ្នាំ។ រយៈពេលជាមធ្យមដើម្បីមានផ្ទៃពោះក្នុងរវាង ៣ និង ៦ ខែសម្រាប់គូស្នេហ៍វ័យក្មេង។ ស្ត្រីអាយុ ៣០ឆ្នាំមានអត្រាជាមធ្យម ៧៥% ដែលមានកូនក្នុងកំឡុងពេល ១២ខែ ក្រោយការបញ្ឈប់ការពន្យារកំណើតរបស់នាង។

ឃ) ស្ត្រីបន្ទាប់ពី ៣០ឆ្នាំ៖
ស្ត្រីចាប់ពីអាយុ៣០ឆ្នាំឡើងទៅ ឱកាសនៃការមានផ្ទៃពោះក្នុងមួយវដ្តធ្លាក់ចុះដល់៦%។ ការធ្លាក់ចុះនៃលទ្ធភាពនៃការមានផ្ទៃពោះអាចកើនឡើងបន្ទាប់ពីអាយុ៣៦ឆ្នាំ ហើយស្ត្រីអាយុ៤០ឆ្នាំ មានឱកាសជាមធ្យម៤៤%ក្នុងការមានកូន ក្នុងកំឡុងពេល ១២ខែនៃការបញ្ឈប់ការពន្យាកំណើតរបស់នាង។ «គូស្វាមីភរិយាទាំងអស់តែងតែប្រាថ្នាចង់បានកូនជាកាដូរអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ដើម្បីបង្កើនប្រសិទ្ធភាពពេលវេលាជាមធ្យមដើម្បីមានផ្ទៃពោះដំបូង ស្ត្រីត្រូវមានសុខភាពល្អទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្ត។ ស្ត្រីត្រូវថែរក្សាសុខភាពខ្លួនឯងអោយល្អ ហើយត្រូវចាំថា កូននោះជាកាដូរនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់អ្នក។

សូមជម្រាបថា មន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែតមានសេវាពិនិត្យ និងពិគ្រោះលើវិបត្តិអត់កូនជាមួយនឹងក្រុមគ្រូពេទ្យជំនាញឯកទេសសម្ភព និងរោគស្រ្តី៕

ប្រភព៖ មន្ទីរពេទ្យកាល់ម៉ែត – Calmette Hospital